Ogniomurek, inaczej zwany ścianą oddzielenia przeciwpożarowego, to element konstrukcji budynku, którego głównym zadaniem jest powstrzymanie rozprzestrzeniania się ognia w przypadku pożaru. Stanowi nieodłączną część budynków wielorodzinnych, przemysłowych czy zabudowy szeregowej, ale może być również wymagany w domach jednorodzinnych, w zależności od sposobu ich usytuowania.
Czym jest ściana ogniowa w budownictwie?
Ściana ogniowa, nazywana również ścianą oddzielenia przeciwpożarowego, to konstrukcja, której głównym celem jest zatrzymanie pożaru w wyznaczonej strefie budynku, uniemożliwiając jego rozprzestrzenienie się na inne części. Przepisy prawa budowlanego, w tym Rozporządzenie Ministra Infrastruktury, dokładnie określają, gdzie taka ściana musi być zastosowana oraz jakie musi spełniać wymogi. Ogniomur musi być wykonany z materiałów o odpowiedniej klasie odporności ogniowej (np. EI 60, EI 120), co oznacza, że przez określoną liczbę minut będzie w stanie powstrzymać ogień.
Ściana ogniowa powinna być wzniesiona na własnym fundamencie lub oparta na odpowiedniej konstrukcji nośnej budynku, a także wysunięta poza zewnętrzną ścianę budynku na co najmniej 30 cm, aby skutecznie spełniać swoją funkcję. W przypadkach, gdy pokrycie dachu jest podatne na rozprzestrzenianie ognia, ogniomur musi wystawać ponad dach, co najmniej na 30 cm, lub być wyposażony w pasy materiału niepalnego.
W budynkach typu „bliźniak” lub szeregowych, ogniomur pełni kluczową rolę jako bariera, która uniemożliwia przeniesienie się ognia z jednego segmentu budynku na drugi. Przepisy precyzują także minimalne odległości między budynkami, które mogą wymagać zastosowania dodatkowych ogniomurów.
Z czego buduje się ogniomur? Jakie materiały wykorzystać?
Ogniomur musi być wykonany z materiałów, które charakteryzują się wysoką odpornością na działanie ognia. Do najczęściej stosowanych materiałów należą:
- Cegła ceramiczna pełna – jest jednym z najczęściej używanych materiałów do budowy ogniomurów. Cegły ceramiczne są odporne na wysokie temperatury, a przy odpowiedniej grubości ściany (minimum 18 cm) zapewniają wymaganą szczelność ogniową. Takie ściany mogą wytrzymać działanie ognia przez kilka godzin, co daje czas na ewakuację i interwencję straży pożarnej.
- Bloczki silikatowe – również cieszą się popularnością w budowie ścian ogniowych, szczególnie w nowoczesnym budownictwie. Bloczki te mają wysoką gęstość, co przekłada się na ich wytrzymałość i ognioodporność. Dodatkowo, dobrze izolują akustycznie, co jest dodatkowym atutem w budynkach wielorodzinnych.
- Beton komórkowy – to kolejny materiał wykorzystywany w budowie ogniomurów. Beton komórkowy, choć lżejszy niż cegła czy silikaty, ma również dobrą odporność ogniową i może być stosowany do wznoszenia ścian oddzielenia przeciwpożarowego, pod warunkiem, że spełnia normy odporności ogniowej.
Ważnym elementem każdej ściany ogniowej jest zastosowanie odpowiednich materiałów wykończeniowych. Otwory instalacyjne, takie jak przewody elektryczne czy kanały wentylacyjne, muszą być odpowiednio zabezpieczone, aby nie tworzyły luk, przez które ogień mógłby się przedostać. Do tego celu stosuje się m.in. specjalne zaprawy ognioodporne oraz farby intumescentne, które pod wpływem wysokiej temperatury tworzą izolacyjną barierę.
W przypadku dachów, które mogą rozprzestrzeniać ogień, materiały takie jak wełna mineralna są używane do tworzenia pasów ognioodpornych wzdłuż ogniomuru. To rozwiązanie skutecznie zapobiega przedostawaniu się ognia przez dach na inne części budynku.
Czy ścianę ogniową zabezpiecza się papą?
Zastosowanie papy do zabezpieczania ścian ogniowych budzi wiele pytań. W przypadku ścian ogniowych, papa nie jest zalecanym materiałem ze względu na swoje właściwości palne. Papa bitumiczna, powszechnie stosowana w hydroizolacji dachów, nie jest materiałem ognioodpornym, co oznacza, że w razie pożaru mogłaby sprzyjać rozprzestrzenianiu się ognia. Z tego powodu przepisy budowlane zabraniają jej stosowania w miejscach, które mają pełnić funkcje ogniowe.
Jednak, jeśli chodzi o dachy budynków, które są podzielone ścianami ogniowymi, konieczne jest zastosowanie innych rozwiązań. Na przykład wzdłuż ściany ogniowej można użyć specjalnych pasów materiałów niepalnych, takich jak płyty cementowe lub wełna mineralna, które są odporne na działanie ognia. Te materiały mają za zadanie przerwać ciągłość palnej powierzchni dachu, co zapobiega przedostawaniu się ognia między strefami pożarowymi.
W sytuacjach, gdzie dach ma pokrycie z materiałów palnych, takich jak gont bitumiczny, ściana ogniowa musi wystawać co najmniej 30 cm ponad powierzchnię dachu, aby spełniać wymogi ochrony przeciwpożarowej. W tym przypadku kluczowe jest, aby zarówno materiały na ścianie, jak i w obrębie dachu spełniały normy odporności ogniowej.
Czy obróbka blacharska jest wskazana na ogniomurek?
Obróbka blacharska ogniomurków, szczególnie w miejscach, gdzie przechodzą one ponad dach, jest nie tylko wskazana, ale wręcz konieczna. Blacha zabezpiecza górną część ogniomuru przed działaniem czynników atmosferycznych, takich jak deszcz, śnieg, czy wiatr. Dzięki temu konstrukcja ogniomuru zachowuje swoje właściwości ochronne i trwałość przez długi czas.
Obróbka blacharska jest zazwyczaj wykonywana na wierzchołku ściany ogniowej, która wystaje ponad dach. Takie wykończenie ma za zadanie chronić przed wnikaniem wilgoci, co mogłoby osłabić strukturę materiału i wpłynąć negatywnie na jego odporność ogniową. Bez odpowiedniego zabezpieczenia, materiały takie jak cegła czy beton mogłyby ulegać erozji i stopniowemu niszczeniu, co z kolei zmniejszałoby skuteczność ochrony przeciwpożarowej.
Najczęściej stosowaną blachą jest ocynkowana lub powlekana blacha stalowa, która jest odporna na korozję. Obróbka blacharska powinna być dokładnie dopasowana do konstrukcji ogniomurka, aby zapewnić szczelność i ochronę przed czynnikami zewnętrznymi. Co istotne, samo zabezpieczenie blachą nie wpływa na odporność ogniową ściany, ponieważ obróbka pełni jedynie funkcję ochrony przed warunkami atmosferycznymi.